Kunst von der Rolle door Kees Hordijk

Kom dit weekend kijken in WG KUNST. Daar is een bijzondere tentoonstelling te zien waar je misschien wel gaat kopen. Je kunt er namelijk kunst per centimeter kopen. Kunst die op een rol zit en waar je zelf bepaalt hoe groot het stuk is wat je gaat kopen. Een uniek concept. De breedte van de rollen is ongeveer 40 centimeter. Die ligt vast en blijft steeds hetzelfde. De lengte mag je zelf bepalen al naar gelang er in je portemonnee zit. De gedachte erachter is dat kunst voor iedereen beschikbaar moet zijn en niet alleen voor een elite.

Er zijn 4 kunstenaars die zichzelf hier presenteren. Drie uit Duitsland en een uit Nederland. Het project is ooit eerder gestart als een initiatief van een groep kunstenaars uit Berlijn onder de naam LEICHTKAUF. Een mooie naam voor een prijzenswaardig project.

Maria Es is afkomstig uit Itteren en vertelt me over het project en haar kunst. Haar rollen hangen tegen de achterwand, van boven naar beneden. Met veel blauw erin, de suggestie van water. Het water van de Maas. Maar er is ook herfstig bruin in de vorm van bladeren. Het lijkt alsof ze op het papier liggen maar dat is niet het geval. Bij het bekijken van de rollen herhalen de voorstellingen zich. Als je van dichtbij kijkt zie je perforaties. Reeksen van piepkleine gaatjes die het licht doorlaten en zo de voorstelling nog aanvullen. Ook worden van dichtbij de fijne tekeningen zichtbaar die vrouwenfiguren onthullen. Het zijn stuk voor stuk verhalen die hier verteld worden. Maar die ik niet allemaal kan vertellen. Je moet er de kunstenaar maar naar vragen.

Ook bij Bettina von Hartmann gaat het over stromen. Misschien dat zo’n thema als stromen

voor de hand ligt bij deze voortgaande rollen waarop de kunst ook voortgaat.

Zij laat ons een paar rollen zien waarop in verschillende “talen” wordt geschreven of liever geverfd. Letterlijk is dat daar waar ze een reeks van woorden heeft opgeschreven of geverfd. Haar rollen hangen van boven naar beneden dus je leest ook van boven naar beneden. Maar de tekst ontcijferen is niet eenvoudig. Alsof haar teksten door de tijd heen knoestige stukken natuur zijn geworden. Een ander exemplaar laat een kleurige, vol geschilderde rol zien. Een waar expressionisme. Als derde wederom een rol met verf  bewerkt maar sober en in monochroom.

Op mijn weg door de galerie kom ik dan toch iets levends tegen. Vogels. Om precies te zijn kraaien.Werk van Agnes Immelmann. Ze buigen zich in alle bochten en bewegingen. Zoals we dat dagelijks om ons heen kunnen zien. Hier zijn de kraaien in een veelkleurige omgeving geplaatst. Alsof het zwarte van deze rovers een beetje goed gemaakt moet worden. Op de wand bij het raam zien we horizontale vellen papier waarop landschappen worden getoond. Landschappen die bij nader inzien iets in de verte laten zien. Maar wat het precies is valt moeilijk te zeggen. Is het geboomte of struiken ? Of gaat het om bebouwing en menselijke aanwezigheid  ?

Als laatste kom ik bij het werk van Klaus Abromeit. Zijn rollen hangen weer verticaal. Direct opvallend zijn de fietsen die zichtbaar worden op de omfloerste rollen. Ik lees dat de wazige, ietwat vlekkerige ondergrond ontstaat onder zijn voeten waarmee hij over zijn werk loopt. Om het daarna op te hangen waardoor de indruk die de rollen maken totaal verandert. De fietsen blijven echter goed zichtbaar. Een werk laat opeens getekende figuren zien. Mensfiguren die houterig om elkaar heen bewegen. Maar met elkaar een krachtige voorstelling geven.

Ik fantaseer hoe het zou zijn om zo’n metertje papier te kopen. En welk metertje dan. Want dan moet ik misschien lang wachten eer het door mij gekozen stuk aan de beurt is. Met mijn oog een stuk afsnijdend merk ik hoe de beleving van dat kleine stuk papier uit de rol totaal anders wordt dan wanneer dat gedeelte is opgenomen in de hele rol. Het is even een schok om dat te merken. Het gedeelte wat ik in gedachten heb uitgesneden is opeens veel sterker geworden dan toen het nog onderdeel was van de grote rol. Krijgt het stuk papier meer eigenheid wanneer het op zichzelf staat ? Ik krijg neiging om alle rollen per meter papier te gaan bekijken, voor even als het ware losgesneden uit de grote rol. Maar hou daar al gauw mee op. Ik zou uren bezig zijn. Evengoed verlaat ik WG Kunst met het gevoel dat een kleine versie veruit het meeste bevrediging geeft. Gelukkig zullen er ook voornamelijk

kleine versies de deur uitgaan de komende dagen. Pas dan ervaar je de kracht van het werk naar behoren.

2 mei 2025 Kees Hordijk