Kees Hordijk over ‘Er was van alles te zien’

geplaatst in: blog | 0

KINDERBOEKENWEEK

 

Het is de week van het kinderboek. In WG Kunst liggen de komende maanden de boeken die Toon Tellegen voor alle kinderen schreef. En dat zijn er veel inmiddels. 10 boeken zijn uitverkoren om hier in de expositie in WG Kunst de volle aandacht te krijgen. Alle tekeningen die in deze 10 boeken staan hangen hier aan de wand. De originelen wel te verstaan, ingelijst en wel. Een lust voor het oog als je de galerie binnen komt. De wanden zijn versierd met enorme schilderingen, die ontleend zijn aan de verhalen die in de boeken verteld worden.

Ik zal proberen iets uit die verhalen aan u te verklappen. Om u te verleiden, om u gretig te maken naar het vervolg. Want de tekeningen zijn mooi maar worden nog mooier wanneer je het verhaal kent waarover ze gaan.

 

Het eerste boek waarover ik u iets ga vertellen is geillustreerd door Carll Cneut, een Belgische kunstenaar. Zijn tekeningen zijn heel kleurig, maar dan van die diepe, sprekende, warme kleuren. En ik noem het wel tekeningen maar ze zijn met verf gemaakt. Het boek heet de VUURZEEVLIEG. Het boek gaat over heel veel verschillende dieren. En over elk van die dieren is er een verhaal geschreven.

 

De VUURZEEVLIEG is eigenlijk gewoon een vuurvliegje. Maar is ontevreden met zijn bescheiden bestaan. Hij zou imposant willen zijn. Waar de monden van alle dieren van open vallen. En hij fantaseert zich de maker van een enorme vuurzee. Eindelijk zal hij dan indruk maken en hij schrijft vast een brief aan alle dieren dat hij binnenkort van zich zal laten horen. Maar dan beseft hij opeens dat hij met zijn kleine lichtje mooi genoeg is. Overdonderen past niet bij zijn bescheiden formaat. Hij is goed zoals hij is.

 

Het volgende verhaal gaat over een BISON. Of eigenlijk moet ik zeggen 2 bisons want op een goede dag wordt de bison als maar vergezeld door een 2e bison die onophoudelijk hetzelfde doet als hij. Het is om gek te worden. Wie ben ik eigenlijk, denkt de bison. Die ene of die andere ? Opeens is het niet meer leuk om een bison te zijn. Als hij in slaap valt droomt hij over duizenden bisons maar de dag erop is hij gelukkig weer alleen. Hij groet de zon en geniet van zijn unieke bestaan.

NIJLPAARD is het dier dat een rol speelt in het volgende verhaal. De olifant heeft een dansje ingestudeerd. Hij kan zijn slurf om zich heen draaien en met zijn linkervoet omhoog een dansje doen. Hij wil het graag boven in een boom uitvoeren zodat alle andere dieren het kunnen zien. Hij klimt naar de top van de boom. Maar helaas, daar woont een nijlpaard in zijn huisje. De olifant weet niet hoe hij hier zijn dansje moet doen. Er is niet veel plaats. Het nijlpaard gaat wel even op zijn bed zitten zodat de olifant zijn dansje kan doen maar het blijft behelpen. Plots valt de olifant door de takken naar beneden en doet zich lelijk pijn. Hoogmoed komt ook bij dieren soms voor de val.

DE GIRAF heeft 2 steeltjes op zijn hoofd die er altijd al staan maar opeens is hij bang dat de steeltjes zich misschien vervelen op zijn hoofd en wel eens naar een spannender hoofd willen. Ze denken aan een walvis. Hoe leuk zou dat zijn. Zij beiden aan weerszijden van die spuitende fontein. Opwindend kan het leven dan zijn. Maar de giraf is verdrietig en voelt zich alleen en in de steek gelaten door zijn steeltjes. Hij is misschien ook wel saai. Maar dan keren de steeltjes terug op zijn hoofd. Ze hebben hem ook gemist. Eind goed al goed.

En zo gaat het boek voort. Verhaal na verhaal, steeds over weer een ander dier. En de gelijkenis met al het menselijk gedoe is onmiskenbaar aanwezig. Of misschien lijken wij wel een beetje op de dieren. Toch ?

 

Kees Hordijk

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.